در ماده ۲۰ قانون تجارت شرکت سهامی عنوان کلی است ولی در اصلاحیه سال ۱۳۴۷ شرکت های سهامی بر دو نوع شرکت های سهامی خاص و عام تقسیم بندی شده اند.
در خصوص شرکت های سهامی قوانین و ضوابط یکسانی مقرر نشده است ولی در پاره ای مسائل از قوانین مشابهی پیروی می کنند.
در خصوص شرکت های سهامی قوانین و ضوابط یکسانی مقرر نشده است ولی در پاره ای مسائل از قوانین مشابهی پیروی می کنند.
به طوری که از فحوای کلام مقنن برمی آید، مطابق ماده ۱ قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

یعنی هر سهامدار به میزان سرمایه خود مسئولیت دارد. همچنین مطابق ماده ۲ قانون فوق شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. همچنین مطابق ماده ۳ قانون گفته شده در شرکت سهامی تعداد شرکاء از سه نفر نباید کمتر باشند.

و این یکی از موارد تفاوت شرکت سهامی خاص با شرکت با مسئولیت محدود است. در این جا قید این نکته لازم است که بدانیم شرکت های سهامی نیازمند داشتن حداقل دو بازرس (یک بازرس اصلی و یک بازرس علی البدل) هستند.

و این یکی از موارد تفاوت شرکت سهامی خاص با شرکت با مسئولیت محدود است. در این جا قید این نکته لازم است که بدانیم شرکت های سهامی نیازمند داشتن حداقل دو بازرس (یک بازرس اصلی و یک بازرس علی البدل) هستند.
نوع اول : شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. که این روش از طریق پذیره نویسی و فروش سهام در سازمان بورس و اوراق بهادار انجام می شود. این گونه شرکت شرکت سهامی عام نامیده می شوند.

نوع دوم : شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصرا توسط موسسین تامین گردیده است. این گونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.
مطابق تبصره ماده ۴ قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت در شرکت های سهامی عام عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکت سهامی خاص عبارت«شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.