حقوق ورزشی
امور حقوقی ورزشی
فعالیت های ورزشی اکثرا اعمالی سالم هستند ولی ممکن است با وقایعی از قبیل ضرب و جرح ، توهین ، نقص عضو و قتل روبه رو شوند.
ورزشکاران اکثرا براین باورند که اعمال خلاف و قانون شکنی آنها درفعالیت های ورزشی فقط ضمانت اجراهای انضباطی توسط مدیران و فدراسیون ها دربرخواهد داشت. این امر به خاطر این است که سطح آگاهی ورزشکاران و مربیان از قوانین و مقررات ورزشی بسیار کم است و از مسئولیت های مدنی و کیفری که ممکن است از اعمال آن ها به وجود آید مطلع نیستند.
حقوق ورزشی در مدارس
حقوق ورزش شامل مطالبی است که وظایف ، اختیارات و مسئولیت های قانونی همه کسانی راکه به نحوی بافعالیت های ورزشی درگیرهستند ، را روشن می سازد. در واقع ورزشکاران ، مربیان و تمام افراد مسئول با دانستن حقوق ورزش فرا می گیرند که چگونه باید در فعالیت های ورزشی مشارکت نمایند تا حوادث ناشی ازآن ، مسئولیت های قانونی راکه نهایتأ به مجازات هایی از قبیل محرومیت ازحقوق اجتماعی و جبران خسارت منتهی می شود متوجه آن ها نسازد.
اهداف حقوق ورزش
- فراگیری جرائم و تخلفات ورزشی
- شناخت محدودیت ها و پیامدهای قانونی فعالیت های ورزشی و تخلفات ناشی از آن
- آگاهی از وظایف و اختیارات قانونی در ورزش
- شناخت تدابیر لازم و ضروری رویدادها و وقایع ورزشی
- ایجاد محیطی امن ، سالم ، بدون تشنج و درگیری برای افراد دخیل در ورزش
جایگاه ورزش در قانون اساسی
اصل دوم قانون اساسی دولت جمهوری اسلامی ایران چنین بیان می دارد که : آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه درتمام سطوح و تسهیل وتعلیم آموزش عالی.
مسئولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی
از این عبارت نتایج ذیل حاصل می شود :
۱-این اصل به طور صریح ورزش را در کنار آموزش و پرورش قرار داده است.
۲-اینکه ورزش در قانون اساسی ذکر شده است نشانه ی اهمیت این موضوع برای حاکمیت است.
۳-قانون اساسی ورزش را یک نهاد فرهنگی دانسته است و بر رایگان بودن آن در کشور تاکید دارد.
جرم نبودن حوادث ورزشی :
- رضایت طرفین در شرکت و حضوردر فعالیت های ورزشی
- یکی از اهداف سازمان تربیت بدنی پرورش جسمانی و تقویت روحیه سالم در جامعه است.
- هر رشته ورزشی دارای قوانین و مقررات ویژه ای است که منحصرا برای آن رشته ی ورزشی وضع شده است و این باعث می شود ورزشکاران از مقررات خاص رشته ی ورزشی خود مطلع باشند و قانون شکنی و تخلف کمتر شود.
حال سوالی که به ذهن خطور می کند این است که :
اگر ورزشکاری با رعایت تمام اصول و قواعد با اجرای صحیح یک حرکت ورزشی صدمه ای از قبیل شکستگی عضو یا حتی حرکتی بدون سوء نیت و قصد قبلی به حریف واردکند قاضی می تواند چنین عملی را جرم دانسته و چنین ورزشکاری را که عملش براساس مقررات ورزشی بوده و مورد تائیدکارشناسان است محکوم نماید؟
مطابق بند ث ماده ۱۵۸ عملیات ورزشی و حوادث ناشی از آن مشروط بر این که سبب حوادث ، نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد و این مقررات هم مغایر موازین شرعی نباشد جرم نیست. یعنی اگر ورزشکاری با توجه به این ماده قانونی حرکتی انجام دهد که منجر به جرح ، صدمه یا حتی مرگ دیگر ورزشکاران شود قابل مجازات کیفری نخواهد بود.
منظور از وقوع حادثه مرتبط با عملیات ورزشی :
- کلیه حوادث ناگوار حتی جزیی حین ورزش
- فقط حوادث وارده بر ورزشکاران نه تماشاچیان و داوران و مربیان مثلا در مسابقه فوتبال یا والیبال
- وقوع حادثه در حین مسابقه نه خارج از آن
مطابق اصول کلی قانونی اگر به دلیل عدم رعایت مقررات توسط مسئولان در حین اجرای عملیات ورزشی صدمه ای به طرف مقابل وارد شود ، تقصیری به عهده ورزشکار نیست و مسئولیت متوجه مدیران و مسئولان می باشد.
منظور از مخالف موازین شرعی نبودن عملیات ورزشی ، آن است که به موجب موازین اسلامی ورزش هایی که مستلزم ایذاء نفس یا ایذاء غیر باشند ، مخالف با شریعت شناخته می شوند.
امور حقوقی ورزشی
بنابراین آنچه اهمیت دارد این است که شخص باید در مقام یک ورزشکار باشد ، انجام فعالیت ورزشی و رعایت مقررات ویژه برای آن ورزش باشد ، عمل باید ورزشی باشد یعنی مقررات خاص آن ورزش ، آن حرکت و عمل را ورزشی بشناسد. پس هرحرکتی که ازسوی ورزشکار درحین فعالیت ورزشی سر بزند لزوما عمل ورزشی محسوب نمی گردد مانند : توهین و فحاشی ، ایراد ضرب و جرح.
همچنین عمل و حرکات مربوط به آن ورزش خاص باشد و از سوی سازمان مربوطه نیز مجاز شناخته شود.
نکته حائز اهمیت این است که تا به امروز در حقوق مدون ایران قانون جامع ورزشی تدوین نشده است و قوانین به گونه ای پراکنده هستند که این امر ممکن است موجب سردرگمی جامعه ورزشی و حتی مردم شود و کوشش قانونگذار را در این باره می طلبد.
در صورت داشتن هر گونه ابهام و سوال در مورد حقوق ورزشی با وکلای متخصص و مجرب ما در موسسه حقوقی سرآسا تماس با ما حاصل فرمایید.
